Rob parkeert zijn scooter voor het huis. Ik loop naar hem toe en feliciteer hem. Daarna bewonder ik uitgebreid zijn nieuwe aanwinst: de mooie scooter. Vorige week is Rob zestien jaar geworden en ik weet dat hij van zijn opa en oma deze scooter zou krijgen. Hij sprak er vaak over en keek er naar uit. Ik kan me zijn gevoel goed voorstellen en denk terug aan mijn mooie tweedehands Zundapp, die ik op mijn zestiende van mijn spaargeld kocht. Wat was ik trots.
We lopen naar de praktijkruimte en kletsen nog even over zijn scooter. “Hoe heb je je verjaardag gevierd?”, vraag ik om een overstap te maken naar het doel van dit gesprek. Robs ouders zijn een paar jaar geleden gescheiden en hij vindt het soms nog erg lastig. Hij woont bij zijn moeder. Eén keer per twee weken een weekend en een gedeelte van de vakanties is Rob bij zijn vader. “Het was meivakantie en ik was een weekje bij mijn vader, ook op mijn verjaardag”, vertelt Rob. “Daar was ik heel blij mee, want ik kreeg de scooter van de ouders van mijn vader. ’s Morgens kwamen ze hem al brengen! Mijn vader heeft zelf een retroscooter. We zijn de volgende dag samen gaan toeren, dat was echt cool!”
“Heb je bij je moeder ook je verjaardag gevierd?”, vraag ik. “Jazeker”, zegt Rob. Vrijdag ging ik naar mam. Zaterdag kwam de familie, ook een paar neven die ik niet zo vaak zie. Het was enorm leuk!” Ik zeg: “Kinderen van gescheiden ouders zeggen vaak, dat het een voordeel is om meestal tweemaal hun verjaardag te vieren.” “Dat is ook zo”, reageert Rob, “voor mij waren het twee totaal verschillende verjaardagen.” “Vind je dat lastig?”, vraag ik. “Mijn moeder vroeg hoe mijn verjaardag bij pap was geweest en dat heb ik ook verteld. Ze zei er niets negatiefs over, maar ik zag aan haar gezicht dat ze het vreemd vond. Dat is niet alleen met een verjaardag, maar ook als ik een weekend bij pap ben geweest.”
“Je ouders zijn niet voor niets gaan scheiden. In een huwelijk gebeurt het vaak dat de opvoeding van de kinderen een twistpunt is. Na een scheiding doen de ouders de opvoeding allebei op hun eigen wijze. Ook jij groeit op met verschillende regels, verschillende visies en toch word je op beide plekken goed opgevoed.”
“Op zich vind ik het niet lastig, dat het bij mam anders gaat dan bij pap, of omgekeerd”, reageert Rob. Het zou prettig zijn als mijn ouders dat zo laten en zich niet met elkaar bemoeien. Ik wil niet vergelijken tussen mijn vader en mijn moeder. Bij allebei vind ik het gewoon goed.”
“Binnenkort hebben we een gesprek met z’n drieën”, zeg ik. “Zou het een idee zijn om dit onderwerp dan te bespreken? Misschien is het goed om alles wat bij pap is, bij hem te laten. En alles wat bij mam is, om daar te laten. Dat zal iedereen rust geven. Wellicht kunnen jullie daar samen iets over afspreken.” Rob knikt opgelucht. “Ja, dat lijkt me een goed idee. “Weet je”, zegt hij, “ik hou gewoon van allebei en wil bij mijn beide ouders gelukkig zijn.”
Henrie Pastoor
Vallei Mediation
(I.v.m. privacy zijn in dit waargebeurde verhaal persoons-/plaatsnamen en situaties gefingeerd.)
