Vandaag heb ik een intakegesprek met Frans en Rianne. Na onze kennismaking zeg ik: “Graag wil ik jullie verhaal horen.” Frans kijkt Rianne aan en zegt: “Zal ik van wal steken?” “Prima”, zegt Rianne, “ik vul je straks wel aan.” “Rianne en ik zijn acht jaar geleden uit elkaar gegaan. De officiële scheiding vond echter veel later plaats, aangezien het een vechtscheiding was. We hadden al jaren problemen, ondanks vele pogingen om onze relatie een positieve draai te geven. Toen het uiteindelijk mis ging, leek het wel of alle boosheid van de laatste jaren ontplofte.”
“Opvallend in zo’n situatie is dat familie en vrienden partij kiezen. Blijkbaar vinden ze het lastig om met beiden om te blijven gaan en hebben ze het gevoel een keuze te moeten maken. Natuurlijk is het fijn als je steun krijgt, maar ook teleurstellend als mensen je in de steek laten. Zo ontstonden er als het ware twee kampen. Achteraf gezien is dat fout geweest. Iedereen riep tegen mij: ”Je moet naar een advocaat stappen!” “Dit moet je niet pikken!” Tegen Rianne werd door haar ‘aanhang’ hetzelfde gezegd. De oorlog werd verklaard en het spel werd hard gespeeld, ook tussen beide advocaten. Na veel rechtszaken was de echtscheiding een feit en waren we allebei duizenden euro’s armer.”
Rianne neemt het stokje van Frans over: “En als alles achter de rug is, dan zit je daar met je kinderen en heb je een ex-partner, waar je totaal niet mee kunt communiceren. Het blijft knagen hoe alles is verlopen en het geeft geen voldaan gevoel. Eigenlijk hebben we daar nog steeds last van. Eén persoon in onze vriendenkring heeft met ons allebei contact gehouden en was altijd een luisterend oor. Zij merkte onze onvrede en sprak met ons afzonderlijk over mediation, waarmee zij goede ervaring had. Uiteindelijk hebben we hierdoor besloten om alles opnieuw in goed overleg te gaan regelen. We willen de omgangsregeling nog eens bekijken en de financiën goed op een rijtje zetten. Maar we willen vooral weer met elkaar in gesprek komen.”
“Het is zo jammer dat wij nooit eerder iets met mediation hebben gedaan. Iedereen sprak altijd over een advocaat. Ooit las ik iets over mediation, maar ik dacht dat het met meditatie te maken had en dat past gewoon niet bij me. Nu weet ik wel beter en heb ik spijt als haar op mijn hoofd, dat ik me daar niet eerder in verdiept heb. Het had een hoop ellende èn veel geld kunnen besparen. De afgelopen jaren kunnen we niet meer overdoen. Wèl willen we er een streep onder zetten en ons op een constructieve wijze op de toekomst gaan richten.
Later, als ik Frans en Rianne heb uitgelaten en weer terugloop naar de praktijkruimte, realiseer ik me, dat hun verhaal in mediationland herkenbaar is. Advocaten? Prima voor bepaalde geschillen. Mediation? Misschien nog onbekend, maar perfect voor veel conflicten. Nog steeds geldt echter voor een aantal mensen: “Wat de boer niet kent…” Ik ga in mijn luie stoel zitten en denk na over meditatie en mediation. Mmm, eigenlijk geen verkeerd idee en ik neem de proef op de som: even mediteren… Ik sluit mijn ogen… Snurk…
Henrie Pastoor
Vallei Mediation
(I.v.m. privacy zijn in dit waargebeurde verhaal persoons-/plaatsnamen en situaties gefingeerd.)